در حال بررسی...امروزه شرکت‌های ماشین‌سازی خارجی بزرگی از جمله زیمنس و جنرال الکتریک، در بازار روسیه فعالانه در زمینه تولید تجهیزات توربین گاز فعالیت می‌کنند. ارائه تجهیزات با کیفیت و طول عمر بالا، عرصه رقابت جدی را برای شرکت‌های داخلی فراهم می‌سازد. با این وجود، تولیدکنندگان روسیه سعی می‌کنند که به استانداردهای بین‌المللی دست یابند. در اواخر ماه آگوست سال جاری، کشور روسیه عضو سازمان تجارت جهانی شد. این اقدام، خود به خود منجر به افزایش رقابت در بازار داخلی انرژی می‌شود. علاوه بر آن، عدم پیشرفت در زمینه فناوری و نوسازی، تقریباً رقابت با غول‌های مهندسی غربی را غیرممکن کرده‌است. در این راستا، توسعه تجهیزات مدرن مورداستفاده در سیکل ترکیبی، موردتوجه قرار گرفته‌است.
در دو دهه گذشته، فناوری سیکل ترکیبی در صنعت انرژی بسیار موردتوجه قرار گرفته‌است. از این رو، سیکل ترکیبی کارآمدتر از نیروگاه‌های حرارتی با چرخه بخار می‌باشد. در حال حاضر، تنها مسئله مربوط به انرژی حرارتی که روسیه را به‌طور چشمگیری از تولیدکنندگان بزرگ در جهان عقب نگه داشته، توربین‌های گازی با قدرت بالای ۲۰۰ مگاوات می‌باشد. این در حالی است که شرکت‌های پیشروی خارجی نه تنها تولید توربین‌های گاز با توان ۳۴۰ مگاوات را توسعه داده‌اند، بلکه در استفاده از سیکل ترکیبی (توربین گاز ۳۴۰ مگاوات و توربین بخار ۱۶۰ مگاواتی) بسیار موفق بوده‌اند. استفاده از روش‌های کوپلینگ پیشرفته می‌تواند زمان ساخت و هزینه واحد را بطور قابل‌توجهی کاهش دهد. در ماه مارس ۲۰۱۱، وزارت صنایع و تجارت روسیه «راهبردی برای توسعه صنعت انرژی در فدراسیون روسیه برای سال‌های ۲۰۱۰-۲۰۲۰ و برای آینده تا سال ۲۰۳۰» را تنظیم کرده و سرلوحه اقدامات قرار داد.
طبق این راهبرد، این روند بطور کامل از طرف دولت حمایت می‌شود. در این راهبرد مقرر شده بود، تا سال ۲۰۱۶، صنعت انرژی روسیه فرآیند صنعتی‌سازی را که شامل تست و تکمیل چرخه تولید توربین گازهای پیشرفته با ظرفیت ۶۵-۱۱۰ و ۲۷۰-۳۵۰ مگاوات و سیکل ترکیبی برای گاز طبیعی با بازده تا ۶۰٪ را به ثمر برساند. با وجود اینکه روسیه قادر به تولید تمام واحدهای اصلی سیکل ترکیبی از جمله توربین‌های بخار، دیگ‌های بخار و ژنراتورهای توربین می‌باشد، اما توربین گاز مدرن هنوز ارائه نشده‌است. بطور کلی، در نتیجه اجرای این راهبرد، فرض بر این است که وابستگی کشور روسیه به تجهیزات انرژی خارجی باید تا سال ۲۰۱۵، کمتر از ۴۰%، سال ۲۰۲۰، کمتر از ۳۰% و تا سال ۲۰۲۵، کمتر از ۱۰% باشد. در غیر این صورت ممکن است وابستگی خطرناکی در رابطه با ثبات سیستم یکپارچه انرژی در روسیه بوجود آید.
در فرآیند بهره‌برداری از تجهیزات انرژی، بطور مرتب لازم است که تعدادی از اجزای سازنده و قطعات که تحت فشار و دمای بالا هستند، جایگزین شوند. در عین حال، بخشی از این تجهیزات در روسیه تولید نمی‌شود. بعنوان مثال، حتی برای توربین گاز داخلی جی‌تی‌ئی-۱۱۰ و جی‌تی‌ئی-۱۶۰، برخی از مهم‌ترین قطعات (بعنوان مثال، دیسک روتور) فقط در خارج از کشور خریداری می‌شود (جی‌تی‌ئی در زبان روسی مخفف موتور توربین گاز است). در ادامه، به جزئیات بیشتر در مورد شرکت‌های بزرگ روسیه مانند کارخانه توربین کالوژسکی (شهر کالوگا)، کارخانه توربین اورال (شهر اِکاترینبورگ)، ساتورن (شهر ریبینسک، منطقه یاروسلوا)، کارخانه فولاد لنینگراد (شهر سنت پترزبورگ) و مجموعه ماشین‌سازی پرم (منطقه پرم) اشاره شده‌است. در بخش بعد، به بررسی موردی شرکت‌های فعال در این حوزه در روسیه می‌پردازیم.
منبع:
چشم‌اندازی از تولیدکنندگان توربین گاز روسیه (بخش دوم)
