روسها از تابستان ۲۰۱۶ به طور موازی در دو مرکز صنعتی مختلف شامل آویادویگاتل در پرم و ساتورن در ریبینسک توسعه موتور پیدی-۳۵ را آغاز کردند. این موتور با نیروی پیشران ۳۵ تن (معادل ۷۷ هزار پاوند)، دو برابر قدرتمندتر از موتور توربوفن پیدی-۱۴ میباشد. در آغاز پروژه، هزینه توسعه این موتور ۱۸۰ میلیارد روبل برآورد شدهاست. این موتور توربوفن برای نصب بر روی جتهای مسافربری پهن پیکر طراحی شدهاست.
ارزیابیهای اولیه نشان میدهد که تولید نمونههای عملیاتی پیدی-۳۵ در بهترین حالت از سال ۲۰۲۷ کلید خواهد خورد. اتحادیه شرکتهای موتورسازی روسیه موسوم به یوئیسی که خود بخشی از هلدینگ دولتی معظم روستک میباشد، برنامه توسعه موتور پیدی-۳۵ را مدیریت میکند. اولین بار ویکتور ولاسوف، یکی از سرطراحان یوئیسی در همایش موتورهای هوایی قرن ۲۱ در نوامبر ۲۰۱۵ در موسسه معتبر سیام از توسعه نمونه پرقدرتتر یک موتور توربوفن مبتنی بر پیدی-۱۴ خبر داد. برخی منابع روسی اعلام کردند نمونههای مختلف پیدی-۳۵ نیروی پیشرانی بین ۳۳ تا ۴۰ تن خواهند داشت.
موتور پیدی-۳۵ با طول ۸ متر و وزنی معادل ۸ تن دارد و قطر فن آن به ۳.۱ متر میرسد. کمپرسور پرفشار آن از ۹ طبقه و بخش پرفشار توربین نیز از ۲ طبقه تشکیل میشود. در ژانویه ۲۰۱۸، دولت روسیه به شرکت آویادویگاتل قراردادی به ارزش ۱.۱۳ میلیارد دلار برای توسعه نمونه اثباتگر فناوری پیدی۳۵-۱ تا سال ۲۰۲۳ واگذار کرد. نسبت فشار کمپرسور این موتور ۲۳ به ۱ است و در ساخت آن از کامپوزیتهای ماتریسی سرامیکی با پایه سیلیکون استفاده میشود.
هواپیمای مسافربری پهنپیکر سیآر۹۲۹ که به طور مشترک توسط روسیه و چین در دست توسعه است، از گزینههای اصلی برای به کارگیری موتور پیدی-۳۵ به شمار میرود. روسها مدعی هستند، این موتور جدید در مقایسه با موتور توربوفن دی-۱۸تی نصب شده بر روی هواپیمای ترابری سنگین آنتونوف ۱۲۴ و آنتونوف ۲۲۵ قدرتمندتر است. قطر ورودی بخش پرفشار کمپرسور ۸۱.۵ سانتیمتر است در حالی که این اندازه برای موتور پیدی-۱۴ تنها به ۵۸.۲ سانتیمتر میرسد. بنابر تحلیل منابع اطلاعاتی غربی، روسها برای تکمیل موتورهای توربوفن نسل آینده خود علاوه بر پیدی-۱۴ و پیدی-۳۵ دو موتور دیگر با نامهای پیدی-۲۴ و پیدی-۲۸ به ترتیب با توان ۲۴ و ۲۸ تن تراست را تولید و عرضه خواهند کرد.
دیدگاه بگذارید