زیمنس اولین نیروگاه برق آفریقای جنوبی را در سال 1897 ساخت و پایه صنعت برق این کشور را بنا نهاد. در سال 1886، بزرگترین ذخایر شناختهشده طلا در جهان در آفریقای جنوبی کشف شد. معادن طلا به دلیل سختی سنگ فقط با استفاده از ماشینآلات و تجهیزات خاص قابل بهرهبرداری هستند. این ماشینآلات برای راهاندازی به انرژی برق نیاز دارند.
تقریبا در همان زمان، تقاضای انرژی برای شهرهای در حال رشد در آفریقای جنوبی نیز افزایش مییابد. برای حل این مشکل، شرکت زیمنس یک نیروگاه جدید را بنا کرد که علاوه بر تامین نیاز معادن اطراف، برق شهر ژوهانسبورگ در فاصله 40 کیلومتری را نیز فراهم میآورد. از آنجایی که زیمنس و هالسكه در سال 1894 امتیاز برقرسانی به معادن ویتواترسراند و ژوهانسبورگ را بدست آورده بود، این شركت ماموریت یافت تا یک نیروگاه زغالسنگ در نزدیکی معدن این شهر را احداث كند.
برق تولید شده از طریق خطوط فشار قوی به معادن طلا نیز منتقل میشد. این نیروگاه در نزدیکی ژوهانسبورگ، نه تنها اولین نیروگاه برق عمومی در آفریقای جنوبی بهشمار میرود، بلکه اولین نیروگاهی بود که از ولتاژ 10هزار ولت برای انتقال نیرو استفاده میکرد. در پایان سال 1895، کار ساخت این نیروگاه به شرکت رَند مستقر در لندن که به طور خاص برای این پروژه تاسیس شده بود، واگذار شد.
تجهیزات فنی این نیروگاه بر اساس نیروگاههایی بود که زیمنس و هالسکه تا آن زمان در برلین ساخته بودند. این شرکت علاوه بر نیروگاه، ساخت ساختمانهای مسکونی، مهمانسراها و محل اقامت کارگران و مدیریت را نیز به عهده گرفت.
این زیرساختها بسیار موردنیاز بودند و متخصصان واجد شرایط از اروپا برای ساخت و بهرهبرداری از نیروگاه جذب شدند. فقط پس از دو سال، بزرگترین نیروگاه سه فاز ساختهشده توسط زیمنس و هالسکه تا آن زمان، در سال 1897، تنها با سه مولد از چهار ژنراتور سه فاز به بهرهبرداری رسید. ژنراتورهای زیمنس هر کدام 975 کیلووات با ولتاژ 700 تولید میکردند که آنها را در ردیف بزرگترین نمونهها در زمان خود قرار میداد. به منظور کاهش تلفات انرژی در حین انتقال نیرو، ولتاژ 700 ولت ژنراتورها با کمک ترانسفورماتورها به 10هزار ولت افزایش مییافت.
تقاضا برای برق در آفریقای جنوبی تا اواخر قرن نوزدهم به طور پیوسته در حال افزایش بود. به عنوان مثال در ژوهانسبورگ، روشنایی گاز به سرعت با لامپهای الکتریکی جایگزین میشد. علاوه بر این، سایر معادن طلا نیز از این طریق تامین انرژی میشدند. در سال 1899، با آغاز جنگ دوم بوئرها نه تنها عملیات استخراج در معدن متوقف شد، بلکه خود نیروگاه نیز هدف تخریب قرار گرفت.
در اوایل سال 1901، شورشیان ژنراتورها را منفجر کردند. تنها یک ژنراتور کمتر آسیب دید. اما در پایان سال بازسازی به پایان رسید و تولید برق دوباره آغاز شد. تا جایی که در سال 1903 از هر چهار ژنراتور استفاده و با تکمیل ظرفیت نیمی از تقاضای برق ژوهانسبورگ تامین میشد.
منبع:
*زیمنس انرژی و مشارکت در توسعه زیرساخت برق افغانستان
*آزمایش موفق فاز اول پروژه شبکه انتقال برق زیردریا توسط زیمنس
