روند شکل‌گیری و توسعه شرکت آلمانی ام‌تی‌یو (بخش دوم)

1945: دوران پس از جنگ

با پایان جنگ جهانی دوم و اشغال کارخانه توسط نیروهای آمریکایی، تولید موتورهای هوایی تا سال 1955 متوقف شد.

1954: سرآغازی جدید

تغییر فضای سیاسی آلمان موجب شد تا مسئله تولید هواپیما و موتور هوایی دوباره در دستور کار قرار بگیرد. در 22 ژانویه 1954، با راه‌اندازی بخش تحقیق و توسعه بی‌ام‌دبلیو، گام جدیدی در توسعه موتور هوایی و علاوه بر آن، پیشرفت مجموعه‌ای که امروزه با نام ام‌تی‌یو می‌شناسیم، برداشته شد.

1955: مرکز تعمیر وسایل نقلیه ارتش آمریکا

کارخانه سابق موتورهای هوایی بی‌ام‌دبلیو، پس از اشغال توسط آمریکایی‌ها، به مرکز تعمیر انواع وسایل نقلیه ارتش تبدیل شد که از سراسر اروپا به آنجا فرستاده ‌می‌شدند.

1957: تاسیس شرکت جدید توسط بی‌ام‌دبلیو

در سال 1957، بی‌ام‌دبلیو شرکتی جدید را در آلاچ مونیخ تاسیس کرد تا تولید موتورهای تحت لیسانس را از سر بگیرد. این شرکت ابتدا تعمیر اساسی موتورهای ساخت آمریکا و سپس مونتاژ قطعات آن را آغاز کرد.

1959: تولید تحت لیسانس موتور جِی79

این شرکت در سال 1959، تولید موتورهای جِی79-11ای تحت لیسانس جی‌ئی را آغاز کرد. این موتورها نیروی پیشران هواپیمای لاکهید اف-104 استارفایتر را تامین ‌می‌کردند.

1960: سهم 50 درصدی شرکت مان

در سال 1960، پنجاه درصد از سهام شرکت جدیدی که بی‌ام‌دبلیو سه سال پیش راه‌اندازی کرده بود، به شرکت مان تعلق گرفت.

1965: ادغام برای تاسیس شرکت مان توربو

با کسب سهام 50 درصدی شرکت مان در سال 1960، یکی از زیرمجموعه‌های بی‌ام‌دبلیو با این شرکت ادغام شد و به مان توربو تغییر نام داد. شرکت جدید، سفارش‌هایی برای تولید تحت لیسانس موتور هواگردهای شناسایی و ضد زیردریایی بِرگه آتلانتیک و هواپیمای ترابری سی-160 دریافت کرد.

1969: تاسیس شرکت ام‌تی‌یو

در ژوئیه 1969، از ادغام بخش‌های تولیدی موتور سنگین دیزلی دایملر-بنز و موتور توربینی مان، شرکت ام‌تی‌یو تاسیس شد. شرکت جدید شامل دو زیرمجموعه ام‌تی‌یو مونیخ با تمرکز بر موتورهای هوایی و ام‌تی‌یو فردریشزهوفن متخصص موتورهای دیزلی بود که در آن زمان، تقریبا 11 هزار نفر در این دو گروه فعالیت می‌کردند.

1969: موفقیت تورنادو در دهه 1970

ساخت موتور آربی199-34آر که نیروی پیشران هواپیمای چندمنظوره تورنادو را تامین می‌کرد، به یکی از موفق‌ترین پروژه‌های ام‌تی‌یو تبدیل شد. برای توسعه این موتور، شرکت‌های ام‌تی‌یو، رولزرویس و فیات‌آویو یک شرکت مشترک به نام توربو یونیون ایجاد کردند که در اکتبر 1969، برنده قرارداد تولید موتور آربی199 شد.

1971: آغاز فعالیت در بازار موتورهای تجاری

در دهه 1970، ام‌تی‌یو گسترش فعالیت در بخش موتورهای تجاری خود را آغاز کرد. در سال 1971، توافق‌نامه همکاری برای تولید موتور سی‌اف6-50 به منظور تامین نیروی پیشران خانواده جت مسافربری ایرباس ای300 با جی‌ئی امضا شد.

1979: افزایش تقاضا

افزایش تقاضا برای بازسازی، نگهداری و تعمیر اساسی موتور باعث شد تا این شرکت در سال 1979، بخش تعمیر و نگهداری ام‌تی‌یو را در هانوفر آلمان ایجاد کند و فعالیت‌های مربوط به این بخش را از بخش تولیدی در مونیخ جدا نماید. با افزایش تقاضا، ام‌تی‌یو در سال 1991، شرکت دیگری به نام ام‌تی‌یو برلین-براندنبورگ در نزدیکی برلین را راه‌اندازی کرد.

1983: مشارکت ام‌تی‌یو در ساخت موتور وی2500

شرکت آی‌ای‌ئی با هدف توسعه و بازاریابی موتور توربوفن وی2500 تاسیس شد. شرکت‌های موتورهای هوایی ام‌تی‌یو، رولزرویس، پرت‌اندویتنی، فیات‌آویو و شرکت موتورهای هوایی ژاپنی جِی‌ای‌ئی‌سی از بنیانگذاران شرکت آی‌ای‌ئی به شمار می‌روند. در دهه 1990، گروه فیات از شرکت آی‌ای‌ئی جدا شد و سهام آن به طور مساوی در اختیار رولز رویس و پرت‌اندویتنی قرار گرفت.

1985: همکاری کامل ام‌تی‌یو با شرکت دایملر-بنز

شرکت مان، پنجاه درصد سهام خود را به شرکت دایملر-بنز فروخت. به این ترتیب، شرکت دایملر-بنز به تنها شریک ام‌تی‌یو بدل شد. در همان سال، ام‌تی‌یو و پرت‌اندویتنی کانادا نیز همکاری خود را از سر گرفتند.

1986: سهم ام‌تی‌یو در ساخت موتور ئی‌جِی200

در سال 1986، شرکت یوروجت توربو توسط اسپانیا، ایتالیا، بریتانیا و آلمان به منظور انجام یک پروژه مشترک برای توسعه و تولید موتور ئی‌جِی200 برای یوروفایتر تاسیس شد. سهامداران این شرکت، ام‌تی‌یو، رولز رویس، فیات‌آویو و آی‌تی‌پی بودند.

1989: تاسیس شرکت هوافضای آلمان (داسا)

در 19 ماه می 1989، گروه ام‌تی‌یو با شرکت داسا ادغام شد. این اقدام، تقریبا تمام صنعت هوافضای آلمان را زیر یک سقف واحد درآورد. دایملر-بنز در آن زمان به‌عنوان یک مجموعه صنعتی، موتور، وسایل نقلیه و تجهیزات هوافضایی با کارکرد در حوزه هوایی و فضایی را تولید می‌کرد.

1989: تامین نیروی پیشران بالگرد تایگر

شرکت ام‌تی‌آر توسط ام‌تی‌یو، سافران و رولز رویس تاسیس شد. موتور توربوشفت ام‌تی‌آر390 با توربین آزاد توسط این شرکت مشترک تولید شد. این موتور بر روی بالگرد فرانسوی-آلمانی تایگر نصب می‌شد. بعدها نسخه ارتقایافته ام‌تی‌آر390 توسط کنسرسیوم ام‌تی‌آر‌آی برای مشتریان استرالیایی و اسپانیایی توسعه یافت. ام‌تی‌یو در پروژه موتور ام‌تی‌آر390، در ساخت هسته موتور، محفظه احتراق، ژنراتور گاز و همچنین تعدادی از لوازم جانبی سهم قابل‌توجهی داشت.

1990: تحولات اقتصادی ام‌تی‌یو

در فاصله بین سال‌های 1992 و 1995، ام‌تی‌یو به ویژه تحت تاثیر تلاطم‌های موجود در بازار جهانی قرار گرفت. کاهش 50 درصدی سفارش‌ها در بخش نظامی، افت همزمان در تجارت و ارزش دلار آمریکا منجر به ضررهای مالی چشمگیری شد که وجود این شرکت را به طور جدی تهدید می‌کرد. با این حال، تغییر ساختار در ام‌تی‌یو و بهبود استراتژیک در محصولات و خدمات شرکت، باعث پایداری اوضاع اقتصادی این شرکت شد.

1991: تاسیس شعبه‌های ام‌تی‌یو در برلین و مالزی

در دهه 1990، فعالیت‌های بخش بازسازی، نگهداری و تعمیر موتور ام‌تی‌یو با افزایش تقاضا بیشتر شد. این امر باعث شد که این شرکت در سال 1991، مرکز تعمیر دیگری را در محل سابق شرکت دولتی لوفت‌فارت تکنیک در آلمان راه‌اندازی کند. در نوامبر 1991، شرکت خدمات ایرفویل به عنوان سرمایه‌گذار مشترک بین هواپیمایی مالزی و مرکز نگهداری و تعمیر ام‌تی‌یو هانوفر راه‌اندازی شد. در حال حاضر، ایرفویل بطور مشترک توسط ام‌تی‌یو و لوفت‌هانزا تکنیک اداره می‌شود.

1998: گسترش همکاری‌ها

در سال 1995، در حالی که شرکت هنوز در معرض خطر جدی بود، بر اساس راهبردی جدید مبتنی بر گسترش تولید و خدمات مشترک با راه‌اندازی شرکت‌های وابسته جهانی از جمله مرکز تعمیر و نگهداری ام‌تی‌یو در کانادا و سازماندهی این مراکز، شرایط ام‌تی‌یو تغییر کرد. مرکز تعمیر و نگهداری ام‌‌تی‌یو در کانادا در سال 1998 افتتاح شد. فرآیندهای نوآورانه تولید، انتقال فناوری از بخش نظامی به بخش تجاری و مشارکت در برنامه‌های توسعه بلندمدت فناوری از عوامل اصلی پیشرفت و موفقیت این شرکت به شمار می‌روند.

1999: جهانی‌سازی

گسترش شبکه جهانی ام‌تی‌یو با راه‌اندازی مرکز طراحی موتورهای هوایی ام‌تی‌یو و مرکز تعمیر و نگهداری ام‌تی‌یو در برزیل تسریع شد. علاوه بر آن، در سال 1999، ام‌تی‌یو و هانی‌ول سرمایه‌گذاری ‌مشترکی را برای تاسیس مرکز سا‌مانه‌های توان وریکور انجام دادند. مقر اصلی این شرکت در آلفارتا ایالت جورجیا آمریکا قرار دارد و در سال 2002، کلیه حقوق مربوط به توربین‌های گاز سری تی‌اف بطور کامل به این شرکت تعلق گرفت.

2000: پیوستن ام‌تی‌یو به شرکت دایملر کرایسلر

با تاسیس ئی‌ای‌دی‌اس (شرکت دفاع هوانوردی و فضایی اروپا) در ژوئیه سال 2000، اداره ام‌تی‌یو مستقیما به شرکت دایملرکرایسلر واگذار شد. این تغییر کاربری منجر شد تا ام‌تی‌یو مونیخ تبدیل به شرکت ساخت و تولید موتورهای هوایی ام‌تی‌یو شود. در همان سال، مرکز قطعات موتورهای هوایی ام‌تی‌یو نیز تأسیس و محصولات این شرکت به بازار عرضه شد.

2000: تاسیس مرکز تعمیر و نگهداری ام‌تی‌یو در ژوهای

تولیدکننده‌‌های آلمانی موتور از سال 2000 در چین حضور داشته‌اند. ام‌تی‌یو با تاسیس یک شرکت مشترک با بزرگترین شرکت هواپیمایی چین موسوم به چاینا ساوترن ایرلاینز، جایگاه ویژه‌ای در بازار آسیا کسب کرد.

2002: همکاری با ارتش آلمان

از سال 2002، ام‌تی‌یو همکاری خود با نیروهای مسلح آلمان در جهت توسعه و پشتیبانی از موتور ئی‌جِی200 را آغاز کرده‌است. در حال حاضر، این فعالیت فقط در شرکت ام‌تی‌یو صورت می‌گیرد که باعث صرفه‌جویی در هزینه‌ها، زمان و منابع می‌شود. علاوه بر آن، به نیروهای نظامی این کشور کمک می‌کند تا دانش فنی خود را حفظ کنند. این روش همکاری بعدها باعث توسعه موتورهای آربی199، جِی79، آرآر250-سی20 و ام‌تی‌آر390 نیز شد.

2002: ورود به حوزه هسته موتور تجاری

موتور پی‌دبلیو6000 ساخت شرکت پرت‌اندویتنی با کمپرسور فشار بالا محصول ام‌تی‌یو مجهز می‌شود. این برای اولین بار بود که ام‌تی‌یو بطور مستقل بر روی یک هسته موتور تجاری کار می‌کرد. برای تولید و توسعه کمپرسور فشار بالا، 18 درصد سهام شراکت به ام‌تی‌یو تعلق گرفته‌است.

2003: شراکت در پروژه تی‌پی400-دی6

شرکت موتورهای هوایی ام‌تی‌یو به‌عنوان شریک اصلی آلمان در پروژه تی‌پی400-دی6، برای هواپیمای حمل و نقل نظامی ایرباس ای400ام انتخاب شد. این شرکت مسئول تامین ماژول بخش میانی کمپرسور با همکاری شرکت فرانسوی سافران و همچنین واحد کنترل موتور شد. آزمایش‌های کارخانه‌ای و صحه‌گذاری طراحی در تاسیسات ام‌تی‌یو در آلمان انجام شد. شرکت‌های ام‌تی‌یو، سافران و رولز رویس، شرکای اصلی کنسرسیوم بین‌المللی یوروپراپ موسوم به ئی‌پی‌آی هستند و سهم هر شرکت 28 درصد است. این کنسرسیوم متولی توسعه موتور تی‌پی400-دی6 است. شریک چهارم این کنسرسیوم، شرکت اسپانیایی آی‌تی‌پی با 16 درصد سهم هستند.