موتورهای توربوفن دندهای پرتاندویتنی
موتورهای توربوفن دندهای پرتاندویتنی با دردسر بزرگی روبرو شدهاند، به طوری که در شرایط کنونی از هر ۱۰ فروند هواپیمای مجهز به این موتورها دستکم سه فروند به دلیل صدور امریه صلاحیت پروازی مرتبط با این موتورها زمینگیر شدهاند. فراخوان اعلامشده توسط پرتاندویتنی برای بازرسی بخشی از ناوگان عملیاتی موتورهای توربوفن دندهای PW1000G، کاربران مختلف در کشورهای متنوعی را متاثر کردهاست.
بر اساس ارزیابیها، تعداد هواپیماهای زمینگیرشده ناشی از این فراخوان و امریه صلاحیت پروازی مرتبط با آنها، در نیمه نخست سال ۲۰۲۴، به اوج خود میرسد. علت اصلی این مشکل، کشف اشکال فنی در فرآیند ساخت بخشی از قطعات این موتورها اعلام شدهاست.
بر اساس دادههای آماری تا روز نخست ماه آوریل، بالغ بر ۶۳۷ فروند جت مسافربری مجهز به موتور PW1000G زمینگیر شدهاند. این آمار ۳۲ درصد ناوگان عملیاتی این هواپیماها شامل ۱۹۷۱ فروند را دربرمیگیرد. بخش بزرگی از هواپیماهای زمینگیرشده ناشی از این مشکل، شامل ۵۴۲ فروند از انواع ایرباس A320neo و A321neo هستند که ۳۶ درصد ناوگان عملیاتی این خانواده از هواپیماها را در برمیگیرند.
علاوه بر این ۷۸ فروند هواپیمای ایرباس A220 مجهز به موتورهای PW1000G که ۲۳ درصد ناوگان عملیاتی این پرنده را شامل میشود نیز زمینگیر شدهاست. همچنین ۱۷ فروند جت مسافربری امبرائر ۱۹۰-E2 و ۱۹۵-E2 معادل ۱۴ درصد ناوگان با همین مشکل روبرو بودهاست.
شرکت پرتاندویتنی، از اظهارنظر رسمی در مورد این ارزیابیهای آماری اجتناب ورزیده، اما پیش از این اعلام کرده بود که بطور متوسط۳۵۰ فروند جت مسافربری از خانواده ایرباس A320neoدر فاصله بین سالهای ۲۰۲۴ تا ۲۰۲۶ از خدمت عملیاتی خارج خواهند شد. این در حالی است که آمار مرتبط با زمینگیرشدن هواپیماهای مسافربری ناشی از مشکلات فنی سایر موتورها بسیار کمتر است.
بطور مثال میتوان به زمینگیرشدن ۵۳ فروند ایرباس A320neo مجهز به موتور توربوفن روزآمد LEAP-1A محصول شرکت CFM اینترنشنال اشاره کرد که تنها ۳ درصد ناوگان عملیاتی را شامل میشود. آمار مشابهی برای برای هواپیماهای بوئینگ ۷۳۷مکس وجود دارد که نیروی پیشران خود را از موتور توربوفن LEAP-1B تامین میکنند و تنها ۳۴ فروند معادل ۲ درصد ناوگان آنها زمینگیر شدهاست.
صنعت هوانوردی غیرنظامی جهان در حال حاضر تنها با مشکل موتورهای توربوفن دندهای بهعنوان چالش اصلی روبرو نیست، بلکه کمبود نیروی کار متخصص و اختلال در کارآمدی شبکه تامین، دردسرهای زیادی را برای این حوزه ایجاد کردهاند.
بنابر اعلام شرکت پرتاندویتنی و اداره هوانوردی فدرال آمریکا (FAA)، قطعات توربین پرفشار، دیسکهای کمپرسور، هاب کمپرسور و سیلهای مرتبط با آنها از جمله قطعاتی هستند که باید مورد بازرسی دقیق برای بررسی عیوب ناشی از اشکال در فرآیند ساخت و مواد اولیه بکاررفته در تولید آنها قرار گیرند. برآوردهای پرتاندویتنی نشان میدهند فرآیند فراخوان، بازرسی و تعویض قطعات معیوب برای هر دستگاه موتور دستکم ۲۵۰ روز زمان نیاز دارد.
منبع: