بمبئی

آتش‌سوزی جت مسافربری فرانسوی در بمبئی (سوانح هوایی بخش سی و دوم)

سوانح هوایی از تلخ‌ترین رویدادها به شمار می‌روند که توجه طیف وسیعی از جامعه را به خود جلب می‌کنند. فارغ از آثار تکان‌دهنده اجتماعی این سوانح، آموزه‌های فنی و عملیاتی از آن‌ها به عنوان عاملی تعیین‌کننده و موثر برای بهبود مستمر نظام کیفی حاکم بر صنعت حمل و نقل هوایی و افزایش ایمنی پرواز به شمار می‌رود. در این مجموعه مقالات، به زبانی ساده مهم‌ترین سوانح هوایی تاریخ پرواز مرور می‌شود که نقص عملکرد یا بروز اشکال فنی در موتور هواپیما به عنوان یکی از عوامل موثر در سانحه شناخته شده باشد. البته ذکر این نکته ضروری است که هرگز نمی‌توان تنها یک عامل را به عنوان علت اصلی بروز سانحه هوایی معرفی کرد، بلکه زنجیره وقایع و عوامل مختلف منجر به بروز سانحه می‌شود.

در ساعات نخستین بامداد روز سه‌شنبه ۱۲ اکتبر ۱۹۷۶، یک فروند هواپیمای مسافربری اِس‌ئی-۲۱۰ کاراول متعلق به خطوط هوایی هند در فرودگاه بمبئی دچار سانحه شد و در نتیجه آن، تمام ۸۹ مسافر و شش خدمه هواپیما جان سپردند. پرواز شماره ۱۷۱، باند شماره ۲۷ فرودگاه سانتاکروز بمبئی را به مقصد فرودگاه مَدرَس برای یک پرواز محلی ترک کرد. لحظاتی پس از برخاستن از باند، موتور شماره دو هواپیما آتش گرفت و در نتیجه، مخزن هیدرولیک ذخیره دچار حریق شد. کنترل الویتور بطور کامل از دسترس خلبان خارج شد و در حالیکه هواپیما قصد فرود اضطراری و بازگشت به فرودگاه بمبئی را داشت، هواپیما با زاویه ۴۵ درجه و دماغه رو به پایین در فاصله ۳۰ متری قبل از شروع باند به زمین برخورد کرد.

آتش‌سوزی

گزارش بررسی سانحه که توسط سازمان هواپیمایی کشوری هند منتشر شد، نشان می‌دهد شکسته‌شدن دیسک کمپرسور طبقه دهم موتور شماره دو و برخورد قطعات آن با خطوط انتقال سوخت، موجب آتش‌سوزی موتور شده و علاوه بر آن، قطع نکردن مسیر انتقال سوخت توسط خدمه پرواز باعث افزایش دامنه آتش‌سوزی شده که در نهایت، این حادثه مرگبار رقم خورده‌است. در زمان وقوع سانحه بیش از ۹ سال از عمر عملیاتی این هواپیما می‌گذشت.

هواپیمای اِس‌ئی-۲۱۰ کاراول توسط شرکت فرانسوی سود اویشن به‌عنوان یک جت مسافربری کوتاه‌برد و میان‌برد توسعه ‌یافته‌است. این هواپیما اولین پرواز خود را در بهار ۱۹۵۵ انجام داد و چهار سال بعد، توسط خطوط هوایی اسکاندیناوی وارد چرخه عملیاتی شد. در فاصله بین ۱۹۵۸ تا ۱۹۷۲، در مجموع نزدیک به ۲۸۰ فروند از این هواپیما عرضه و تولید شد و آخرین فروند از آن در سال ۲۰۰۵ بازنشسته شد. نیروی پیشران هواپیما کاراول توسط دو دستگاه موتور توربوجت آوون اِم‌کی.۵۲۷ محصول رولزرویس تامین می‌شود.

 

منبع:

Aviation Safety

 

 

*یخ‌زدایی خطرآفرین در نورنبرگ (سوانح هوایی بخش بیست و هشتم)

*چرخش مرگبار (سوانح هوایی بخش بیست و نهم)

*اشتباه مرگبار در تعویض نشانگر سوخت (سوانح هوایی بخش سی‌ام)

*چرخه معیوب توسعه واحد کنترل ملخ (سوانح هوایی سی و یکم)

۰ ۰ رای ها
امتیازدهی به مقاله
مشترک شدن
اطلاع رسانی
guest

0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها