در نه ماه اخیر و همزمان با گسترش همهگیری ویروس کوید-۱۹ شرکتهای هواپیمایی رویکردهای متفاوتی را برای بهرهبرداری از ناوگان عملیاتی خود انتخاب کردند. موتورهای نصبشده بر روی هواپیما نیز از این قاعده مستثنی نبودهاند و ایرلاینها بر سر یک دوراهی در برخورد با موتور هواپیما قرار گرفتند. برخی از این شرکتها ترجیح دادند که موتورها را برای مدت طولانی در انبار نگهداری کنند، در حالی که برخی شرکتهای دیگر با تنظیم چرخه بهرهبرداری عملیاتی، توازنی بین نگهداری موقت در انبار و بهرهبرداری عملیاتی را انتخاب کردند.
محدودیتهای ناشی از گسترش بسیار وسیع بیماری کرونا و رویکردهای مختلف کشورهای گوناگون در اعمال محدودیتها برای سفرهای هوایی، بسیاری از شرکتهای هواپیمایی دنیا را با مشکلات عدیدهای روبرو کردهاست. بزرگترین چالش در این میان، تغییر سریع سیاستهای دولتها برای اعمال محدودیت متناسب با شرایط شیوع بیماری است که باعث شده مدیران ارشد ایرلاینها نتوانند در افقهای زمانی کوتاهمدت، چشمانداز درست و دقیقی از برنامه پروازی و میزان مورد نیاز آمادگی ناوگان خود داشته باشند.
در روزهای آغازین همهگیری کوید-۱۹ بسیاری از ایرلاینها بخش بزرگ ناوگان عملیاتی خود را در حالت آماده خدمت به امید بهبود زودهنگام شرایط در دسترس نگه داشتند. اما با تداوم این شرایط مجبور شدند که برای انبارداری و نگهداری طولانیمدت هواپیما و موتورها چارهای بیندیشند. بر این اساس، جدا کردن موتورها از هواپیما و نگهداری آنها در شرایط استاندارد انبارداری به یک چالش تبدیل شده و تقاضا برای این کار به طور فزایندهای رو به افزایش است.
به طور مثال، شرکت آمریکایی یونایتد ایرلاینز با ناوگانی متشکل از ۵۱۵ فروند جت مسافربری تصمیم گرفته دستکم نیمی از هواپیمای خود را به انبار منتقل کند و برای نگهداری مناسب موتورهای این هواپیما در انبار، دست به دامن یک شرکت تولیدکننده شناورهای سبک تفریحی در شیکاگو محل استقرار دفتر مرکزی خود شده تا تجهیزات لازم برای انبارداری مناسب موتورها در مدت زمان طولانی را برای آنها تامین کند. به نظر میرسد با تداوم بیماری کوید-۱۹ در نقاط مختلف جهان دردسرهای زیادی کماکان پیشرو شرکتهای هواپیمایی خواهد بود.
منبع:
*پیشبینی خوشبینانه آژانس بینالمللی انرژی برای پسا کرونا