نقاط عطف توربین‌های گازی شرکت جنرال الکتریک (بخش هفتم)

۱۹۹۱– تجاری‌سازی سامانه احتراق دی‌اِل‌اِن

شرکت جی‌ئی که توسعه و آزمایش سامانه احتراق با آلایندگی اکسید نیتروژن پایین را از دهه ۱۹۷۰ آغاز کرده بود، در این سال اولین نمونه عملیاتی تجاری محفظه احتراق دی‌اِل‌اِن خود را برای توربین‌های گاز به بازار عرضه کرد. نتایج بیش از یک دهه پژوهش و توسعه جی‌ئی، منجر به ارائه راه‌حل دی‌اِل‌اِن-۱ برای توربین‌های کلاس ئی و راه‌حل‌های دی‌اِل‌اِن-۲ برای ماشین کلاس اف شد. جی‌ئی نمونه دی‌اِل‌اِن-۲ برای توربین‌های گاز کلاس اچ را نیز به کار می گیرد. در سال ۲۰۱۵ شرکت جی‌ئی نمونه جدیدی از محفظه احتراق خود موسوم به دی‌اِل‌اِن-۶.۲+ را برای توربین‌های گاز جدید مدل ۷اف معرفی کرد.

۱۹۹۲– عرضه اولین ماشین ۹اف

یک واحد توربین گاز ۱۵۹ مگاواتی مدل ۷اف، با دمای ورودی توربین ۱۲۸۷ درجه سانتیگراد در نیروگاه چسترفیلد ویرجینیا آغاز به‌ کار کرد و تقریبا همزمان با آن اولین ماشین ۹اف شرکت جی‌ئی به صورت سیکل ساده در نیروگاه ئی‌دی‌اِف در شمال پاریس مورد بهره‌برداری قرار گرفت. جی‌ئی توسعه این توربین گاز ۲۱۲ مگاواتی را به طور مشترک با شرکت آلستوم انجام داد.

۱۹۹۲– معرفی توربین گاز جی‌تی۱۳ئی۲

شرکت ای‌بی‌بی توربین گاز ۱۶۶ مگاواتی جی‌تی۱۳ئی۲ را به بازار عرضه کرد. این ماشین در مقایسه با ماشین جی‌تی۱۳ئی، دمای ورودی توربین بالاتر از معادل ۱۱۰۰ درجه سانتیگراد داشته و نسبت فشار کمپرسور آن۱۵ به یک می‌باشد، در حالی‌که این نسبت در ماشین جی‌تی۱۳ئی ۱۳.۹ به یک است. بنابر ادعای شرکت جی‌ئی، نمونه‌های روزآمد جی‌تی۱۳ئی۲ در سال ۲۰۱۷ با توان خروجی ۲۱۰ مگاوات و بهره‌وری سیکل ساده ۳۸ درصد و بهره‌وری سیکل ترکیبی ۵۵ درصد وارد چرخه عملیاتی شدند.