تیمی از متخصصان موسسه فناوری تولید و مواد پیشرفته فرانهوفر موفق به ساخت نمونه مقیاسشده یک توربین گاز با روش تولید افزایشی شدهاند. هدف اصلی از این کار، بررسی ظرفیتها و محدودیتهای چاپ سه بعدی قطعات توربین گاز، مبتنی بر روش گداخت بستر پودر اعلام شدهاست. این مدل با مقیاس ۱ به ۲۵ از روی یک توربین گاز نیروگاهی استاندارد با استفاده از چاپ سه بعدی قطعات (به جز شفت) شناخته شدهاست. در مجموع ۶۸ قطعه از جنس آلومینیوم، فولاد و تیتانیوم به صورت چاپ سه بعدی در مونتاژ این توربین گاز مقیاسشده بکار رفتهاست. لازم به ذکر است در توربین گاز واقعی که این مدل از روی آن مقیاسشده، سه هزار قطعه به کار میرود.
کاهش تعداد قطعات، یکی از مزایای روش تولید افزایشی بهشمار میرود. با استفاده از بهینهسازی تعداد قطعات و بکارگیری فناوری ذوب از طریق پرتو لیزری، مجموعه قطعات به گونهای باز طراحی شدهاند که بتوان از مزایای تولید افزایشی برای هندسههای پیچیده بیشترین بهره را به دست آورد. بر این اساس، محصول مقیاسشده نهایی که موسسه فرانهوفر از آن با نام زیمنس اسجیتی۶-۸۰۰۰ اچ نام میبرد، در واقع یک توربین گاز کاملا کاربردی است. با وجود موفقیت در تولید این نمونه مقیاسشده، متخصصان موسسه فرانهوفر معتقدند که باید تلاش بیشتری در این زمینه انجام شود تا ساخت قطعات و مجموعه کامل توربین گاز با روش تولید افزایشی به قابلیت بهرهبرداری کامل برسد.
منبع:
*ساخت نوک مشعل با روش تولید افزایشی
*آغاز بهرهبرداری از مرکز تولید افزایشی زیمنس