بالانس پرسرعت

بهسازی تاسیسات بالانس پرسرعت سولزر

سولزر با هدف افزایش انعطاف‌پذیری و بهره‌وری، تاسیسات بالانس پرسرعت خود در لاپورت تگزاس را ارتقاء داده‌است. تاسیسات بالانس پرسرعت برای حصول اطمینان از عملکرد بهینه تجهیزات دوار بسیار بزرگ مانند توربین‌های بخار و گاز بکار گرفته می‌شود. تعداد انگشت‌شماری از این تجهیزات پیشرفته در مراکز مستقل دنیا، خارج از تاسیسات سازندگان تجهیزات نیروگاهی وجود دارد که سولزر دو مورد از آنها را در اختیار دارد. مرکز بالانس لاپورت تجهیزات عیب‌یابی را در اختیار دارد که برای آزمایش برخی از بزرگ‌ترین روتورهای توربینی جهان طراحی شده‌است. این مرکز به یک محفظه خلاء مجهز می‌باشد که قادر است روتور کامل توربین را در سرعت‌های عملیاتی واقعی و حتی بیش از آن مورد آزمایش بالانس قرار دهد.

با انجام بهسازی اخیر، زمان لازم برای نصب و انجام تست بالانس بر روی روتور به ‌میزان قابل‌ملاحظه‌ای کاهش یافته‌است. سوله دربرگیرنده دستگاه تست بالانس سولزر در لاپورت، امکان نصب تجهیزات توربوماشین با طول ۹.۵ متر و قطر ۲.۶ متر و وزن بیش از ۲۳ تن را دارد و می‌تواند آنها را تا سرعت ۴۰ هزار دور در دقیقه دوران دهد. سامانه عیب‌یابی ارتعاشی برای تحلیل ارتعاشات شعاعی در یاتاقان‌ها با هدف حصول اطمینان از دست‌یابی به بهترین بالانس در سرعت‌های عملیاتی و کمینه‌ کردن خمش‌ها و دامنه‌های نوسانی در زمان افزایش دور و کاهش آن تعبیه شده‌است. تجهیزات اصلی نصب‌شده در دهه ۱۹۹۰، شامل دو موتور دی‌سی هر کدام با توان ۵۰۰ اسب بخار است که به ‌صورت موازی یا مجزا از یکدیگر کار می‌کنند. این دو موتور به یک جعبه‌دنده سه سرعته و سپس به یک جعبه‌دنده افزاینده سرعت متصل شده‌اند. همچنین امکان افزودن یک توربودرایو نیز به این مجموعه وجود دارد.

طراحی سامانه محرک، امکان ایجاد ظرفیت بیشینه ۱۵۰ درصدی توان خروجی موتور را برای مدت زمان کوتاه فراهم می‌آورد که این توان معادل ۱۵۰۰ اسب بخار برای رساندن روتور به سرعت عملیاتی نرمال یا بیش از آن کافی است. برای ارزیابی بالانس در سرعت‌های مشخص، بعد از هر بار آزمایش باید روتور به حالت ساکن برگردد و مجددا آزمایش انجام شود. برای انجام این کار، یک سامانه کاهنده سرعت قدیمی نصب‌شده در این مرکز نیز به‌روزرسانی شده‌است. بخشی از بهسازی این تاسیسات شامل جایگزینی موتورهای دی‌سی با موتورهای ای‌سی و سامانه محرک جدید است. بر این اساس، امکان دست‌یابی به توان ۲.۵ برابری معادل ۲۵۰۰ اسب بخار وجود دارد و از این‌رو می‌توان روتورهای بزرگ‌تر را تا سرعت‌های بیشتر چرخاند.

معماری سامانه محرک کماکان بر مبنای استفاده از دو موتور است، اما همواره دو موتور با هم کار می‌کنند تا بار تقسیم شود و حالت کارکرد تک موتور در معماری جدید حذف شده‌است. تنظیمات سامانه کنترلی اولیه به‌گونه‌ای بود که برای انجام آزمایش بالانس هر روتور شش حالت کارکردی اولیه پیش‌بینی شده‌ بود که مهندسان ناظر با تنظیم آن آزمایش را انجام می‌دهند. اما در بهسازی اخیر این محدودیت از بین رفته و مهندسان می‌توانند سرعت موردنظر خود برای تنظیم کارکرد سامانه محرک را انتخاب و اعمال نمایند. سامانه جدید از تجهیز کنترل دقیق گشتاور برای تنظیم سرعت روتورها در حین آزمایش بالانس استفاده می‌کند. بر این اساس، گشتاور اولیه مورد نیاز برای آغاز دوران روتور کاهش می‌یابد و میزان انرژی مصرفی کل تجهیز نیز کم خواهد شد.

 

منبع:

Diesel and Gas Turbine

 

*سولزر یک شرکت خدماتی را می‌خرد

*دو پروژه بازرسی نیروگاهی برای سولزر در روسیه

۰ ۰ رای ها
امتیازدهی به مقاله
مشترک شدن
اطلاع رسانی
guest

0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها