در حال بررسی...نگاهی گذرا به زندگی‌نامه ورنر فون زیمنس
ورنر فون زیمنس در ۱۳ دسامبر ۱۸۱۶ در شهر لنته نزدیک هانوفر آلمان متولد شد. او به دلیل وضعیت اقتصادی نامناسب خانواده، مجبور به ترک مدرسه عالی در سال ۱۸۳۴ شد و با پیوستن به ارتش به آموزش‌های علمی و فنی دسترسی پیدا کرد. آموزش تخصصی سه ساله در دانشکده توپخانه و مهندسی در برلین، پایه محکمی را برای فعالیت‌های آینده وی در رشته مهندسی برق که در آن زمان هنوز جدید بود ایجاد کرد. در سال ۱۸۴۷، او یک تلگراف الکترومغناطیس ساخت که نسبت به دستگاه‌های ساخته‌شده قبلی پیشرفته‌تر بود.
این دستگاه، سنگ بنای تاسیس شرکت ساخت تلگراف زیمنس و هالسکه را ایجاد کرد. در اول اکتبر ۱۸۴۷، ورنر فون زیمنس به همراه یک مهندس مکانیک به نام یوهان گئورگ هالسکه در برلین این شرکت را تاسیس کردند. این شرکت به زودی در سطح بین‌المللی، در زمره پیشروترین و بزرگ‌ترین شرکت‌های برق قرار گرفت. او علاوه بر فعالیت‌های کارآفرینی، خود را به شدت وقف تحقیقات علمی می‌کرد. وی در سال ۱۸۶۶ به مهمترین دستاورد مهندسی برق دست یافت و با کار بر روی ایده مایکل فارادی اصل دیناموالکتریک را کشف کرد. سپس، او اساس استفاده از برق برای تامین انرژی را بنیان نهاد.
زیمنس با نوآوری‌های خود در زمینه‌های جدیدی برای کاربرد برق، نقش تعیین‌کننده‌ای در این امر را ایفا کرد. در سال ۱۸۷۹، زیمنس و هالسکه اولین قطار برقی جهان را با منبع تغذیه خارجی در نمایشگاه تجارت برلین ارائه دادند. سه سال بعد، این شرکت اولین سیستم روشنایی دائمی برق خیابان را در برلین اجرا کرد. به دنبال آن، سیستم‌های روشنایی برای ایستگاه‌های قطار، ساختمان‌های تجاری، کارخانه‌ها و تاسیسات بندری نیز فراهم شد. در سال ۱۸۸۰، ورنر فون زیمنس اولین آسانسور برقی مسافربری جهان را طراحی کرد. سال بعد، اولین تراموا برقی جهان توسط زیمنس و هالسکه در حومه برلین به بهره‌‌برداری رسید. ورنر فون زیمنس نه تنها از طریق نوآوری‌های فنی، بلکه با ابتکارات متعدد در زمینه سیاست‌های اجتماعی بسیار جلوتر از زمان خود بود.
به عنوان مثال، در سال ۱۸۷۲ وی طرح بازنشستگی از شرکت شامل صندوق بازنشستگی برای زنان بیوه و یتیمان را، یک دهه پیش از تأسیس قانون مستمری برای سالخوردگان و بازماندگان، ایجاد کرد. با توجه به کمبود شدید کارگران واجد شرایط و نوسانات زیاد بازار کار، وی تلاش کرد تا یک نیروی کار دائمی ایجاد کند و کارگران ماهر را در درازمدت در شرکت خود که در حال گسترش بود، به خدمت بگیرد. ورنر فون زیمنس علاوه بر فعالیت‌های علمی و کارآفرینی خود، به مسائل سیاسی و اجتماعی نیز علاقه‌مند بود. وی به عنوان عضوی از حزب مترقی لیبرال آلمان، از سال ۱۸۶۲ تا ۱۸۶۶ نماینده پارلمان ایالت پروس بود. ورنر فون زیمنس برای حفاظت از حق ثبت اختراع فعالیت کرد و در سال ۱۸۷۷، به عضویت دفتر ثبت اختراعات امپریال تازه تاسیس در برلین درآمد.
در سال ۱۸۷۹ او در تاسیس انجمن الکتروتکنیک شرکت کرد که باعث ارتقاء کرسی‌های تاسیس‌شده برای مهندسی برق در دانشگاه‌های فنی شد. ورنر فون زیمنس در ازای خدمات خود به علوم و جامعه، جوایز زیادی را در طول زندگی خود دریافت کرد. از جمله این جوایز می‌توان به دکترای افتخاری از دانشکده فلسفه دانشگاه برلین در سال ۱۸۶۰، پذیرش در آکادمی علوم سلطنتی پروس در برلین در سال ۱۸۷۳ و انتصاب به عنوان شوالیه در سال ۱۸۸۸ توسط امپراطور فردریش سوم اشاره کرد. ورنر فون زیمنس در ۶ دسامبر ۱۸۹۲ در برلین درگذشت در حالیکه میراثی بزرگ و تاثیرگذار برای آلمان و توصعه صنعتی بشر در قرن پیش‌رو بر جای گذاشت.
منبع:
*زیمنس و ساخت اولین نیروگاه برق آفریقای جنوبی
*قطار هیدروژنی زیمنس در دست آزمایش است
*پاداش کرونا برای کارکنان زیمنس
